“Voor iedereen geldt: leer leven met de dood, want zonder dood is er geen leven”

Jan Neijzen
Bestuursvoorzitter

Jan Neijzen is inmiddels vier jaar bestuurslid van de Vereniging leven met dood. Vanaf 2022 heeft hij met veel plezier het stokje overgenomen van de vorige bestuursvoorzitter Margot de Kok. “Ik vind het mooi om actief te zijn in een vereniging. Deze organisatievorm is gebaseerd op het verbinden van mensen die eenzelfde doel of passie hebben. Eerder was ik actief betrokken bij een landelijke politieke partij en was ik bestuurder bij een landelijke omroeporganisatie. Ook deze verenigingen willen een rol in de maatschappij vervullen. Ik zeg altijd: de samenleving, dat zijn wij. Dat is geen abstract gegeven want we geven daar gezamenlijk vorm aan.”

We leven elke dag met de dood

De missie van Vereniging leven met dood is volgens Jan uiterst relevant. “We mogen we best iets bewuster omgaan met onze eigen sterfelijkheid. Veel mensen die te horen krijgen dat ze nog maar kort te leven hebben, voelen zich dankbaar. Ze hebben daardoor meer aandacht voor anderen. Hoe zou onze samenleving eruitzien als we dit “bewustzijn” allemaal zouden hebben? Iedereen leeft elke dag met de dood, maar dat realiseren we ons vaak pas als het zich aandient.”

De blokjestheorie

“Als je jong bent wil je graag al ouder zijn. Nu ik eenmaal ouder ben merk ik hoe snel het leven gaat: dat wat voorbij is wordt ongemerkt groter en wat voor je ligt steeds kleiner.” Jan gebruikt sinds een paar jaar zijn blokjestheorie: “De gemiddelde levensverwachting voor een zestigjarige is twintig jaar. Dat lijkt nog lang. Maar denk je in blokjes van vier jaar, dan is vier jaar niets. Dat is ook de tijd tussen twee olympische spelen. Als zestiger heb je dan nog maar vijf blokjes te gaan! Iets wat schaars is krijgt meer waarde en daar ga je vanzelf zorgvuldiger mee om.”

Maatschappelijk relevant

“Mijn ambitie bij de vereniging is om de komende jaren een nieuw fundament te bouwen. Toen de vereniging eind 2019 honderd jaar bestond, hebben we als bestuur een toekomstvisie opgesteld. We waren meer dan ooit overtuigd van de maatschappelijke relevantie. We merkten bijvoorbeeld dat veel mensen zich graag als vrijwilliger willen inzetten om met anderen te praten over verlies en rouw. Mensen ervaren het als eervol om een luisterend oor te bieden aan anderen. Als organisatie willen wij dat graag faciliteren. We hebben partners nodig die ons financieel ondersteunen. Voor hen willen wij ook wat bieden. Want als je niet relevant bent, ben je niet van waarde.”