“Ik wilde je er eigenlijk niet mee lastigvallen. Je hoort dit natuurlijk dagelijks.”
Ellen van Son
directeur Vereniging leven met dood
‘Ik wilde je er eigenlijk niet mee lastigvallen. Je hoort dit natuurlijk dagelijks.’ Deze woorden las ik recentelijk in een appje van mijn pilateslerares.
Al jaren volg ik op maandag- en dinsdagavond Pilatesles bij haar en na afloop fietsen wij vaak samen naar huis. Altijd is zij belangstellend en informerend naar mijn werk. Zo ook vorige week toen wij, genietend van het mooie lenteweer, op de fiets zaten en ik vertelde over het boek De zin van de dood van Trodessa Barton dat ik had gelezen. Een indrukwekkend boek.
En terwijl ik het tweede appje las, verwijderde zij het bericht voor mij en zichzelf.
Later diezelfde avond ontving ik een appje met een boeksuggestie van haar kant: Tot op het bot: levensbedreigende ziekte en persoonlijke groei van Jean Shinoda Bolen. Daaronder verscheen een tweede appje met de tekst: ‘Mijn zus is ernstig ziek.’ En terwijl ik het tweede appje las, verwijderde zij het bericht voor mij en zichzelf.
De week erop, tijdens het terugfietsen, zei ik haar dat het niet nodig was geweest om het appje over haar zus te verwijderen. Ik vertelde haar dat uit ons nationale rouwonderzoek is gebleken dat veel mensen ‘sterk’ willen zijn en hun verhaal daarom niet willen of durven te delen met de mensen in hun omgeving. Hierop reageerde zij met: ‘Ja, ik wilde je er niet mee lastigvallen. Je wordt waarschijnlijk dagelijks overstelpt met dit soort verhalen.’
Van mens tot mens
Toen ik haar aanmoedigde toch haar verhaal met mij te delen, vertelde zij hoe moeilijk het voor haar was om erover te praten. Met name binnen haar familie, omdat haar zus er liever ook niet over sprak. Ik bedacht mij hoe weldoend het is om in dit soort situaties – al is het maar tijdens 2 km samen naar huis fietsend – van mens tot mens, een beetje van je angst, ongeloof en verdriet te kunnen delen. Zomaar, belangeloos, zonder dat je iets moet.
Ik zou dan ook iedereen op het hart willen drukken om tóch je verhaal te delen als je voelt dat je daar behoefte aan hebt.
En mocht je niemand kunnen bedenken om je verhaal aan kwijt te kunnen, weet dan dat we bij Vereniging leven met dood op werkdagen van 9.00 – 17.00 uur voor je klaarzitten bij de Rouwtelefoon: 085 401 42 50.
Lees meer publicaties