“Aan het eind van het leven, ongeacht afkomst, achtergrond of levensovertuiging, zijn de vragen waar het werkelijk om draait voor iedereen dezelfde”

Thijs Plokker
Penningmeester 

Thijs Plokker werkt als cardioloog in het Groene Hart Ziekenhuis en bestuurder Medisch Specialistisch Bedrijf Gouda. Hij is sinds 1 januari 2023 bestuurslid bij de Vereniging leven met dood.

“Leven met dood betekent voor mij leven in het besef dat ik vergankelijk ben, en dat ook de mensen om mij heen sterfelijk zijn. De vraag is: hoe ga ik daarmee om? Hoe ga ik om met het verlies van alles wat ik liefheb?

In mijn werk als cardioloog – maar ook in mijn eigen omgeving – merk ik hoe moeilijk het kan zijn om hierover in gesprek te gaan met elkaar. Ik zie ook hoe waardevol en betekenisvol het kan zijn als je hier wel met anderen over kunt praten. Het hart is tenslotte de poort naar de ziel.

In het ziekenhuis zie ik, bij ziekte en bij sterven, dat ongeacht achtergrond, afkomst of levensovertuiging, de vragen waar het werkelijk om draait aan het eind van het leven voor iedereen dezelfde zijn: ‘Wat heb ik betekend voor de mensen die ik liefheb?’ En: ‘Heb ik mijn aandacht gegeven aan dat wat voor mij echt belangrijk is?’

Dan besef je: als dat de belangrijkste vragen zijn, waarom zou ik wachten tot het eind van mijn leven om deze te stellen? Je kunt je beter nu al afvragen wat je ervan weerhoudt om daar op dit moment invulling aan te geven. Een sterkere motivatie en urgentie is er bijna niet om daar nu je aandacht op te richten terwijl je nog midden in het leven staat.

Daarom vind ik het belangrijk om steeds weer te toetsen bij mezelf hoe ik invulling geef aan de tijd die mij is gegeven. Of ik koester wat ik liefheb, en of ik het laat floreren. Wat wil ik achterlaten, of juist meenemen?

Er mag wat mij betreft meer ruimte gemaakt worden om bij leven met elkaar over de dood te praten. Zodat we ons comfortabeler voelen om nabestaanden te ondersteunen wanneer de dood keihard en rauw het leven is binnengekomen. Een verlies moet je uiteindelijk zelf dragen, maar je hoeft het niet alleen te dragen. Hoe beter we kunnen leven met dood, des te makkelijker we daarin anderen kunnen ondersteunen. En die ondersteuning biedt de Vereniging leven met dood.