“Liefde blijft, ook na de dood. Als je rouwt leer je omgaan met liefde die op een andere manier wordt beantwoord.”

Ellen van Son
Directeur

Als je iemand verliest die je dierbaar is, heb je verdriet om de liefde die ooit was. Die liefde blijft, maar ze wordt niet meer beantwoord zoals je dat gewend was. De dood legt dit pijnlijk bloot. Rouw kent geen vaste tijden of regels. Het overviel mij ook destijds, zonder dat ik wist hoe nu verder en of het ooit stopte. Het is zo bijzonder dat onze verenigingsleden, die klaarstaan voor iedereen die dat nodig heeft, die onbeantwoorde liefde die nabestaanden blijven voelen mogen helpen plaatsen. Dat geeft een groot gevoel van verbinding.

Ik realiseer me steeds meer dat leven veel moeilijker is dan ik ooit dacht. Bij iedere ontmoeting kan ik kiezen: leven of dood. Ik leef wanneer ik van hart tot hart de verbinding met de ander ervaar. Dan groeit er liefde in de toenadering. Ik sterf een beetje wanneer in die ontmoeting terughoudendheid de boventoon voert.

Het vooruitzicht van de fysieke dood die intreedt wanneer mijn leven eindigt, maakt dat ik nu zo bewust mogelijk wil leven. Voor mij betekent dat vooral mensen in openheid en verbinding ontmoeten.

Daarom wil ik in mijn rol als directeur de Vereniging leven met dood landelijke bekendheid geven. Zo kunnen we ons met zoveel mogelijk nabestaanden verbinden en hen de ondersteuning bieden die zij nodig hebben.