“Om verder te kunnen gaan kun je beter loslaten waar je geen invloed op hebt”

Maya Bryobhokun
Ledenraadslid

Maya Bryobhokun is werkzaam als bestuurssecretaris en HR-coach bij Longfonds en vrijwillig ledenraadslid bij de Vereniging leven met dood. Haar drijfveer om anderen te helpen komt niet voort uit één specifieke verlieservaring, maar uit momenten, zo omschrijft ze, waarop je je realiseert dat je je leven hebt geleefd naar hoe de dingen zijn gelopen en niet naar wat jou werkelijk gelukkig maakt: “Het zijn life events die je tot de kern terugbrengen naar wat voor jou belangrijk en betekenisvol is.”

“Zo’n life event was voor mij het plotselinge overlijden van mijn broer zeven jaar geleden. Hij was pas 51 jaar. Deze ervaring staat in mijn top drie van meest afschuwelijke momenten in mijn leven. Het was zo surrealistisch! Iedereen herkent wel de gedachte: hoe zou het zijn als mijn moeder komt te overlijden? Of: wat als mijn kind iets overkomt? Afschuwelijke gedachtes! Maar waar ik nooit aan had gedacht, is: wat als ik één van mijn broers of zus zou verliezen? We zouden toch zeker met z’n vieren oud worden? En dan, ineens, gaat één van de vier onderuit.

Ik mis degene die mijn humor het beste waardeerde. Maar vooral degene met wie ik mijn hele leven heb gedanst. We verschilden tien jaar in leeftijd, maar dat maakte niet uit. Pas afgelopen zomer stond ik weer op de dansvloer, huilend, want het zal nooit meer zijn zoals het was met hem. Maar ik dans weer!

Ik ben idealistisch, het verlies van mijn broer benadrukte voor mij nog maar eens het belang om mensen te willen helpen in een kwetsbare positie en in kwetsbare tijden. Door omstandigheden heb ik veel zelf en alleen moeten doen in mijn leven. Het heeft mij sterk en onafhankelijk gemaakt, ik heb veel doorzettingsvermogen, maar het is niet altijd makkelijk geweest. Hoe vaak ik wel niet heb verzucht dat het zo fijn zou zijn geweest als ik wat hulp had gehad. Dat Vereniging leven met dood er is voor naasten die een verlies moeten doormaken, vind ik mooi om te zien.

Als ik kijk naar het leven en verlies, dan denk ik ook aan loslaten. Loslaten om verder te kunnen gaan. Om bewust in het hier en nu te leven en los te laten waar je geen invloed op hebt. Dat vind ik nog best moeilijk overigens. Ik ben niet iemand van grote woorden of politiek. Ik geloof in het kleine. Als je je eigen leven leeft volgens wat jij belangrijk vindt, als je dankbaar bent, dan kun je behulpzaam zijn en anderen helpen. Hoe meer je in lijn bent met wat betekenisvol is voor jou, hoe gelukkiger je bent. En blije mensen, maken een blijere wereld!”

 

 

_{Liselore Rugebregt | Tekstbureau Hoofdstuk 11 ~ Herinneringsverhalen na een stil verlies}