Vereniging Leven met Dood in Pal voor U
(nr. 13/2023, pg. 38-41)

“Niemand mag zich alleen voelen in tijden van rouw”

door Margot Bouwens

“Toen ik in de rouw was wilde ik anderen niet tot last zijn. Ik had het gevoel dat ik er niet over kon praten en ik durfde niet te huilen. Ik wil dat mensen niet hetzelfde ervaren als ik vroeger.” Daarom is Bloem Visser vrijwilliger bij de Vereniging leven met dood. Met de Rouwtelefoon en Rouwsteun biedt de vereniging (gratis en indien gewenst anoniem) ondersteuning bij rouw en verlies.

Waarom ben je vrijwilliger bij de Vereniging leven met dood?

“In mijn vrijwilligerswerk wil ik het verschil maken voor mensen die rouwen, door ervoor te zorgen dat alls wat ze voelen de ruimte krijgt. Elke emotie mag er zijn. In de opleiding die we volgen wordt dat ook benadrukt. Wij luisteren met aandacht naar wat iemand te vertellen heeft, zonder oordeel.”

“Bij ons mogen de deelnemers aan de ondersteunende diensten praten en wij luisteren met aandacht naar wat ze vertellen. Ik vertel op de chat niet over mijn eigen situatie. Mensen vragen er wel naar, ze willen weten of ik weet hoe het voelt, want die herkenning is belangrijk. Ze hopen vaak dat ik een kant-en-klare oplossing aandraag, zodat ze zich niet meer zo intens verdrietig voelen en hun leven weer kunnen oppakken. Maar zo werkt het helaas niet. Uit eigen ervaring weet ik wel hoe belangrijk het is om erover te praten.”

Lees de rest van het oorspronkelijke artikel in PDF.